گردواری

«گردواری» یکی از زیباترین ترانه های علاءالدین است.



گِردواری

چینو که مندیرتُم دونم ایویی

ندونم چه دیدیه اِز ئی جدویی

 

تا که جون دارم ولا مندیر ئی مَهنم

آخه باور نی کُنم که بی بفویی

 

اَفتو زِی اَفتو دََرَه هنی نوِیدی

چی آستاره کاشکی که دیی سر بزِیدی

 

گردواری ئی کُنم اییام به دینت

خوت خه دونی حال هر کی که نبینت

 

گردوای ئی کُنم اییام به جُستت

ئی نشینُم سر ره شَو به کمینت

 

اَفتو زِی اَفتو دَرَه هنی نَویدی

کاشکی که چی آستاره دی سر بزِیدی

 

اَفتو زِی اَفتو دَرَه سی چه نیویی

کاشکی که چی آستاره دی به دِرویی

شاعر:بهمن علاءالدین