دالکه دا نازارم ای فرشته آسمونی
گوتنه که زیر پاته او بهشته جاودونی
مادر، مادر نازنینم، ای فرشته آسمونی، چقدر درست گفته اند که بهشت جاودانی زیر پای توست
نمی ام و دار دونیا یه تاری د گیس اسبیت
ار د مه تو جوو بحایی جون شیرینم مییم سیت
یه تار از موی سفیدت را به تمام دنیا نمی دهم، اگر تو از من جان بخواهی، جان شیرینم رو به تو می دهم
دالکه دا نازارم ای فرشته آسمونی
گوتنه که زیر پاته او بهشت جاودونی
مادر، مادر نازنینم، ای فرشته آسمونی، چقدر درست گفته اند که بهشت جاودانی زیر پای توست
چنی شویاکه نوحووفتی نشسی و پا گووارم
دالکم چشیات هم آسمونو هم آسارم
چه شب ها که نخوابیدی و نشستی پای گهواره ام، مادرم چشمان تو، هم آسمون و هم ستاره من است.
ار که سوزم و ار که گرمم گرمی دسه تو دارم
چو اوفتو لو بونم وا تو خوشه روزگارم
اگر که سبز هستم و اگر گرم هستم، همه از گرمی دست تو است ( همه چیز را از تو دارم) من چو خورشید لب بام هستم و فقط با تو روزگارم شاد است.
چنی شویاکه نوحوفتی نشسی و پا گووارم
دالکم چشیاته آسمونو هم آسارم
چه شب ها که نخوابیدی و نشستی پای گهواره ام، مادرم چشمان تو، هم آسمون و هم ستاره من است.
ار که سوزم و بهارم هر چه دارم د تو دارم
چو اوفتو لو بونم وا تو خوشه روزگارم
اگر که سبز هستم و اگر گرم هستم، همه از گرمی دست تو است ( همه چیز را از تو دارم) من چو خورشید لب بام هستم و فقط با تو روزگارم شاد است.
دالکه دا نازارم ای فرشته آسمونی
گوتنه که زیر پاته او بهشت جاودونی
مادر، مادر نازنینم، ای فرشته آسمونی، چقدر درست گفته اند که بهشت جاودانی زیر پای توست